مرحوم آیت الله میرزا احمد مجتهدی تهرانی که خدا ایشان را غریق رحمت واسعه ی خویش نماید ؛ به بیان یک روایتی پرداختند  .ایشان فرمودند :روزی فردی آمد خدمت امام معصوم  و به ایشان عرض کرد :
اگر روزی یکی از دوستان شما گناهی کند ، عاقبتش چگونه خواهد بود ؟
امام در پاسخ به وی فرمودند :
خداوند به او یک بیماری عطا می نماید تا سختی های آن بیماری کفاره ی گناهانش شود.
آن مرد دو مرتبه پرسید : اگر مریض نشد چه ؟
امام مجدد فرمودند : خداوند به او همسایه ای بد می دهد تا اورا اذیت نماید و این اذیت و آزار همسایه ، کفاره ی گناهانش شود .
آن مرد گفت : اگر همسایه ی بد نصیبش نشد چه ؟
امام فرمودند : خداوند به او دوست بدی می هد تا وی را اذیت نماید و آزار آن دوست بد ، کفاره ی گناهان دوست ما باشد .
آن مرد گفت : اگر دوست بد هم نصیبش نشد چه ؟!
امام فرمودند : خداوند همسر بدی به او میدهد تا آزار های آن همسر بد ، کفاره ی گناهانش شود .
آن مرد گفت :اگر همسر بد هم نصیبش نشد چه ؟
امام فرمودند : خداوند قبل از مرگ به او توفیق توبه عنایت می فرماید .
بازهم آن مرد از روی عنادی که داشت گفت : و اگر نتوانست قبل از مرگ توبه کند چه ؟
امام فرمودند :

به کوری چشم تو ! ما او را شفاعت خواهیم کرد .

بعد نوشت : این روایت را مهرماه سال گذشته نوشته بودم . امروز با مرور آرشیو یکبار دیگر به آن برخوردم و به اندازه ی کافی لذت بردم . بهمین خاطر دوباره آنرا اینجا نوشتم

بیش از بیست روز از آغاز محرم می گذرد  .بیست روز است با لباس سیاهمان درعزای فرزند پیامبر سهیم شده ایم .بیست روزاست زمزمه زیارت عاشورا ویاد آوری مصایب حسین را داریم .بیست روز است از خدا می خواهیم زندگی ومرگمان را حسینی کند .کمی به خود برگردیم  وببینیم چقدر حسینی شده ایم .چقدر از یزیدی شدن فاصله گرفته ایم ؟وتا کجا با حسین همراه شده ایم ؟

اگر تکرار مصایب او. وارتباط با او و...سودی نداشته باشد ومارا حسینی نکرده باشد وای برما ....! وای بردلی که با اشک حسین هم شفا نیابد ...

یکی از بازاریان که از شاگردان مرحوم شاه آبادی بود، نقل می کرد که ایشان، یک شب در یکی از سخنرانی هایشان، با ناراحتی اظهار داشتند:

 « چرا افرادی که در اطراف ایشان هستند، حرکتی از خود در جنبه های معنوی نشان نمی دهند؟

می فرمودند:

آخر، مگر شماها نمی خواهید آدم شوید؟ اگر نمی خواهید من این قدر به زحمت نیفتم.»

 همین فرد می گوید:

« بعد از منبر، ما چند نفر خدمت ایشان رفتیم و گفتیم که آقا ما می خواهیم آدم بشویم. چه کنیم؟

ایشان فرمودند: من به شما سه دستور می دهم، عمل کنید، و اگر نتیجه دیدید، آن وقت بیایید تا برنامه را ادامه دهیم.»

 سه دستور ایشان چنین بود:

 1- مقید باشید نماز را در اول وقتش اقامه کنید. هر کجا باشید و دیدید صدای اذان بلند شد، دست از کارتان بکشید و نماز را اقامه کنید و حتی المقدور هم سعی کنید به جماعت خوانده شود.

 2- در کاسبی تان انصاف به خرج دهید، و واقعا" اقل منفعتی را که می توانید، همان را در نظر بگیرید . در معاملات، چشم هایتان را ببندید و بین دوست و آشنا و غریبه و شهری و غیر شهری فرق نگذارید. همان اقل منفعت در نظرتان باشد.

 3- از نظر حقوق الهی، گر چه می توانید برای ادای آن تا سال صبر کنید و امام معصوم علیه السلام به شما مهلت داده اند، اما شما ماه به ماه حق و حقوق الهی را ادا کنید.

• امام رضا (سلام الله علیه) : •

إن بَکَیتَ عَلَى الحُسَینِ حَتَّى تَصیرَ دُموعُکَ عَلى خَدَّیکَ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ کُلَّ ذَنبٍ أذنَبتَهُ.

اگر بر حسین بگریى، چندان که اشک‏هایت بر گونه‏ات جارى شود، خداوند هر گناهى را که مرتکب‏شده‏اى، مى‏آمرزد.

بحارالأنوار - ج 44 - ص 286 . دانشنامه امام حسین (علیه السلام): ج9- ص390 – ح2695

چند صباحی است دشمن از طریق ماهواره به خانه های ما حمله کرده .انواع شبهات به مناسبت های مختلف برای بی اعتقادکردن جوانان این مرزوبوم مطرح می  کند  .کارمادرکلاس درس زیاد شده .هرروز باید جواب دهیم چرا لعن ونفرین ؟ چرا  عزاداری وسیاه پوشیدن بعد هزار سال ؟ اصلا جنگ حسین نتیجه جنگ پدران او با پدران یزید بود و..... 

اما میخواهم بگویم مقوله حسین سوای همه مقوله هاست .می خواهم بگویم  دشمن هرجا موفق شود اینجا شکست خورده است .عشق حسین چنان با گوشت وخون مردم عجین شده است  که هیچ شبهه ای نمی تواند مردم را از حسین جدا کند .همین دیروز  دیدم همان بچه هایی که حوصله اطاعت خدا را ندارند همه دغدغه شان  ،رعایت ادب حسین شده بود .همان ها که جاهلانه شبهات دشمن را تکرار می کردند بازهم عزادار بودند گویا دل حریف عقل نمی شود !!! آری دشمن کور خوانده است که: 

ان للحسین حراره فی قلوب المومنین لم یبرد ابدا 

واصلا جنس حسین وغم او جنس دیگری است !